rozkładny

Polish

Etymology

From rozkład +‎ -ny. First attested in 1808.[1]

Pronunciation

IPA^(key): /rɔsˈkwad.nɨ/
Rhymes: -adnɨ
Syllabification: roz‧kład‧ny

Adjective

rozkładny (not comparable)

(obsolete) Synonym of rozkładalny

Declension

Lua error in Module:utilities at line 142: attempt to perform arithmetic on local 'h' (a nil value)

Related terms

adjectives

adverbs

nouns

verbs

References

Kodex Napoleona : z przypisami‎, volume 2. Xięga trzecia., 1808, page 123

Further reading

Samuel Bogumił Linde (1807–1814), “rozkładny”, in Słownik języka polskiego
Aleksander Zdanowicz (1861), “rozkładny”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1912), “rozkładny”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 5, Warsaw, page 640

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.