վկայեմ
Old Armenian
Etymology
From վկայ (vkay).
Conjugation
active
| infinitive | վկայել (vkayel) | participle | վկայեցեալ, վկայեալ (vkayecʿeal, vkayeal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | վկայեցուցանեմ (vkayecʿucʿanem) | aorist stem | վկայեց- (vkayecʿ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | վկայեմ (vkayem) | վկայես (vkayes) | վկայէ (vkayē) | վկայեմք (vkayemkʿ) | վկայէք (vkayēkʿ) | վկայեն (vkayen) | |
| imperfect | վկայէի, վկայեի* (vkayēi, vkayei*) | վկայէիր, վկայեիր* (vkayēir, vkayeir*) | վկայէր (vkayēr) | վկայէաք, վկայեաք* (vkayēakʿ, vkayeakʿ*) | վկայէիք, վկայեիք* (vkayēikʿ, vkayeikʿ*) | վկայէին, վկայեին* (vkayēin, vkayein*) | |
| aorist | վկայեցի (vkayecʿi) | վկայեցեր (vkayecʿer) | վկայեաց (vkayeacʿ) | վկայեցաք (vkayecʿakʿ) | վկայեցէք, վկայեցիք (vkayecʿēkʿ, vkayecʿikʿ) | վկայեցին (vkayecʿin) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | վկայիցեմ (vkayicʿem) | վկայիցես (vkayicʿes) | վկայիցէ (vkayicʿē) | վկայիցեմք (vkayicʿemkʿ) | վկայիցէք (vkayicʿēkʿ) | վկայիցեն (vkayicʿen) | |
| aorist | վկայեցից (vkayecʿicʿ) | վկայեսցես (vkayescʿes) | վկայեսցէ (vkayescʿē) | վկայեսցուք (vkayescʿukʿ) | վկայեսջիք (vkayesǰikʿ) | վկայեսցեն (vkayescʿen) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | վկայեա՛ (vkayeá) | — | — | վկայեցէ՛ք (vkayecʿḗkʿ) | — | |
| cohortative | — | վկայեսջի՛ր (vkayesǰír) | — | — | վկայեսջի՛ք (vkayesǰíkʿ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ վկայեր (mí vkayer) | — | — | մի՛ վկայէք (mí vkayēkʿ) | — | |
| *rare | |||||||
mediopassive
| infinitive | վկայել, վկայիլ* (vkayel, vkayil*) | participle | վկայեցեալ, վկայեալ (vkayecʿeal, vkayeal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | վկայեցուցանեմ (vkayecʿucʿanem) | aorist stem | վկայեց- (vkayecʿ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | վկայիմ (vkayim) | վկայիս (vkayis) | վկայի (vkayi) | վկայիմք (vkayimkʿ) | վկայիք (vkayikʿ) | վկային (vkayin) | |
| imperfect | վկայէի (vkayēi) | վկայէիր (vkayēir) | վկայէր, վկայիւր (vkayēr, vkayiwr) | վկայէաք (vkayēakʿ) | վկայէիք (vkayēikʿ) | վկայէին (vkayēin) | |
| aorist | վկայեցայ (vkayecʿay) | վկայեցար (vkayecʿar) | վկայեցաւ (vkayecʿaw) | վկայեցաք (vkayecʿakʿ) | վկայեցայք (vkayecʿaykʿ) | վկայեցան (vkayecʿan) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | վկայիցիմ (vkayicʿim) | վկայիցիս (vkayicʿis) | վկայիցի (vkayicʿi) | վկայիցիմք (vkayicʿimkʿ) | վկայիցիք (vkayicʿikʿ) | վկայիցին (vkayicʿin) | |
| aorist | վկայեցայց (vkayecʿaycʿ) | վկայեսցիս (vkayescʿis) | վկայեսցի (vkayescʿi) | վկայեսցուք (vkayescʿukʿ) | վկայեսջիք (vkayesǰikʿ) | վկայեսցին (vkayescʿin) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | վկայեա՛ց (vkayeácʿ) | — | — | վկայեցարո՛ւք (vkayecʿarúkʿ) | — | |
| cohortative | — | վկայեսջի՛ր (vkayesǰír) | — | — | վկայեսջի՛ք (vkayesǰíkʿ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ վկայիր (mí vkayir) | — | — | մի՛ վկայիք (mí vkayikʿ) | — | |
| *post-classical | |||||||
Descendants
- Armenian: վկայել (vkayel)
Further reading
- Awetikʿean, G.; Siwrmēlean, X.; Awgerean, M. (1836–1837), “վկայեմ”, in Nor baṙgirkʿ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Petrosean, Matatʿeay (1879), “վկայեմ”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.